7 Ekim’deki dersimizde, dönem boyunca işleyeceğimiz 14 erdemden 6.’sı olan Duygudaşlık’a (Sempati) değindik.
Hoca, duygudaşlığın anlam ve öneminden bahsedip dersin amacına değindi önce. Sonrasında, çocukların karakter oluşumu/gelişimi üzerine olan kitabımızdan okuduğumuz bölümleri tartıştık. Daha sonra, hocanın yazmış olduğu -görece çocuklara hitap eden- duygudaşlık temalı, go’ya ilişkin hikâyeyi okuyup, hikâye üzerine konuştuk.
Daha sonra aktivite kısmına geçtik. İlk aktivite, eşli go idi. 6 kişi olduğumuzdan, 3’erli 2 ekibe ayrıldık. Bizim ekip; Kim Hye-min (7p), Michiel ve ben, rakip ise; Seo Jin (Çinli pro), Wang Zhou (Çinli insei) ve Kew idi. Eşli go kuralları gereği, ekip içinde konuşmak yasaktı. Oyun ortasını oynarken, hoca bir noktada bırakmamızı istedi. Beyaz’ın (bizim ekibin) önde olduğuna karar verip oyunu bıraktık biz de. Bu aktivitenin bir parçası olarak da, önce ekip arkadaşlarımız ile farklı düşündüğümüz ve bu yüzden zorlandığımız noktaları tartışıp birbirimizi biraz daha anladık. Sonrasında da yine ilk aktivitenin bir parçası olarak takım fotoğrafı çekildik (:
İkinci aktivite, bir arkadaşımızla oyun oynayıp, oyun bittikten sonra rakibin güzel hamlelerini takdir etmek idi. Yeniden oyun oynayacak vaktimiz olmadığı için, oynadığımız eşli go üzerinden yaptık bu kısmı. Kim Hye-min bol bol takdir topladı bu bölümde (:
Üçüncü aktivite, “birlikte hissetmek” idi. Go ile ilgili bir fotoğrafa ya resme bakıp, resim ya da fotoğraftaki karakter(ler)in hislerine ortak olmaya çalıştık. Hoca iki fotoğraf gösterdi. İlki, Cho Chikun’un geçirdiği trafik kazası sonrası turnuva maçına tekerlekli sandalyede, sol kolu ve bacağı alçıda çıktığı fotoğraftı. Japonya’da o zamanlar turnuva maçlarının tarihi değiştirilmiyormuş, hâlâ öyle mi bilemiyorum (: Fotoğrafı inceleyip, önce Cho Chikun’un, sonra da rakibi Kobayashi’nin hislerini anlamaya çalıştık. İkinci fotoğraf ise, Cho Hun-hyun’un Kore’ye ilk dünya şampiyonluğunu kazandırdığı turnuvanın ardından, üstü açık bir arabada, elinde ve boynunda çiçeklerle, mutlu bir şekilde halkı selamlarken çekilmiş fotoğrafı idi. Cho Hun-hyun’un o andaki hissiyatı üzerine tartıştıktan sonra dersi de bitirmiş olduk.
