Gwangju Gezisi | Taşlı Yol

Dil okulunun Pazartesi günü organize ettiği Busan gezisinin ardından dil okulundaki tatili fırsat bilip Kore’nin dört bir yanına dağıldı öğrenciler. Birçok kişi Kore’deki en turistik yer olan Jeju‘ya giderken, kimisi Busan’a, kimisi Seoul’e, kimisi de Eylül’den itibaren master/doktoraya başlayacağı üniversitesini ziyarete gitti. Biz (Kew, Ani, Diana, Ana ve ben) de tatil öncesi nereye gitsek diye düşünürken, haritadan rastgele bir şehir seçip gidelim dedik. Sonra da hiçbir fikrimizin olmadığı Gwangju‘yu seçtik (: İnternette küçük bir araştırma sonucu, sırf Gwangju’ya bir saat uzaklıktaki Damyang‘da bulunan bambu ormanı için bile gidilesi olduğunu fark ettik.

Çarşamba sabahın köründe yollara düşüp, 4 saat kadar süren otobüs yolculuğu sonrası Gwangju’ya vardık. İlk iş olarak gitmeden önce ayarladığımız sevimli guesthouse’umuza uğrayıp çantalarımızı attık. Diana’nın tarih ve müze merakı sebebiyle ilk günü müze ve şehir turuna ayıralım dedik. İkinci günü bambu ormanına adamak üzere karar kılıp, Daegu’ya döneceğimiz üçüncü ve son günü de akışına bırakırız dedik.

İlk durağımız Gwangju Ulusal Müzesi oldu. Koca bir yeşil arazi içinde, Hanok tarzı bir bina imiş müze. Müzenin içinden ziyade dışı daha güzel geldi bize (: Müzede 1-2 saat kadar vakit geçirdikten sonra müze etrafında plansızca dolaşmaya başladık.

Gwangju Ulusal Müzesi

1988 Yaz Olimpiyatları Meydanı

Kore’deki birçok şehirde olduğu gibi Gwangju’da da rastgele dolaşsanız dahi kısa sürede bir park, meydan ya da heykel tadında bir şeyle karşılaşmak mümkün. 1988’de Kore’de gerçekleşen Yaz Olimpiyatları heykeli/meydanı ile karşılaştık biz de. Meydanın hemen karşı tarafındaki parkta soluklanıp akşam için plan yaptık sonra da. Yemek yedikten sonra guesthouse’un terasında içmeye karar verip yola koyulduk tekrar.

İkinci gün erkenden kalkıp bir saatlik otobüs yolculuğu sonunda bambu ormanının bulunduğu Damyang’a vardık. Otobüsten iner inmez panda heykelleri ile karşılaşınca fotoğraf çekiliverdik. Ormanın içinde çok daha fazlasının olduğunu bilemedik tabi o an. Ormana girmeden önce bambu ağacı yaprağı aromalı dondurmadan yemeyi de ihmal etmedik (:

Damyang – bambu ormanına girmeden

bambu ormanı – şelale & pandalar (:

Orman devasa olduğu için saatlerce gezindik durduk. Ormandaki yürüyüş yollarına “Felsefe Yolu”, “Bilgelik Yolu”, “Sevgi Yolu” gibi isimler vermişler bu arada. Ormana muntazam serpiştirilmiş panda figürlerinin hastası oldum ben (: Ayrıca ormanın içinde şelaleden, içinde dinlenilecek Hanok tarzı kulübelere, egzersiz aletlerinden, geleneksel Kore köyüne kadar birçok şey bulunuyordu.

Saatlerce yürüdükten sonra geleneksel Kore köyüne varınca bir dinginlik çöktü bünyemize. Göletiyle, ton ton yeşiliyle, Hanok tarzı evleriyle cennetten kopup gelmişti adeta. Orada bir süre dinlenip huzura erdikten sonra karnımızı doyurmak üzere terk ettik ormanı “Bilgelik Yolu”ndan.

bambu ormanı – geleneksel Kore köyü

Damyang’da yemek keyfi (:

Birbirine çok benzeyen restoranlar arasında aşırı yaşlı bir amcanın işlettiği, hiç müşterisi olmayan restoranı seçtik. Sipariş verirken amcayla uzun süre anlaşamayınca seçimimizi biraz sorgulasak da -muhtemelen amcanın eşi olan- teyzenin yemeklerini pek beğendik. Yemekten sonra da Damyang’a vardığımızdan beri aklımızdan olan bisiklet kiralama olayına girişelim dedik.

Ana ve Diana oturup dinlenmek isteyince, Ani, Kew ve ben kiraladık sadece. Bir saat boyunca hem manzarası hem kendisi o kadar güzel yollardan geçtik ki tadı damağımızda kaldı adeta. Bertan ile nicedir aklımızda olan bisiklet ile uzun yol yapma planı daha bir heyecanlandırır oldu beni.

bisiklet turu

Bisikletleri bıraktıktan sonra geldiğimiz gün otogarda bize yol gösterirken tanıştığımız Koreli arkadaş ile buluşmak üzere şehir merkezine gittik. Onlar da bizi oldukça lüks görünen bir mekâna götürdüler. O kadar yiyip içtik ki, herhalde küçük bir servet öderiz diye düşünürken çok komik bir hesap gelince inanamadık bir türlü (:

Koreli yeni arkadaşlarla

Son günümüzde de, guesthouse’da bulunduğumuz sürece sürekli bizle ilgilenip muhabbet eden, ara ara meyve dilimleyip getiren guesthouse’un tatlı mı tatlı sahibesiyle sarılıp vedalaştıktan sonra aheste aheste otogara gidip, Daegu’ya doğru yol alıp, bir geziyi daha sonlandırmış olduk.