Palgongsan Dağı ve Gatbawi Heykeli

Kore’de dağ yürüyüşü/tırmanışı çok popüler. Özellikle yaşlılar neredeyse her haftasonu tırmanışa gidiyor. Metroda veya sokaklarda her an spor kıyafetli, sırt çantalı insanlar görmek mümkün. Daegu da yürüyüşe/tırmanışa en uygun şehirlerden biri imiş.

İki hafta önce cumartesi günü sabah erkenden kalkıp tırmanışa gitmek üzere planımızı yaptık dil okulundan arkadaşlarla. Koreli arkadaşlar da katılacaktı bize ama cuma gününün tatil olması sebebiyle hepsi memleketlerine gitti o haftasonu. Rotamızı da Palgongsan dağı olarak belirledik. Dağın zirvesinde bulunan, Gatbawi adı verilen dev Buda taş heykeli bu seçime sebep oldu sanırım.

Buddha heykeli

Cumartesi sabahı erkenden kalkıp, kahvaltı sonrası 8 gibi buluştuk beş kişi. 30 dakikalık metro yolculuğunun ardından, altıncı bir arkadaş katıldı ekibe. Dağın yakınlarına kadar giden otobüse atladıktan bir saat sonra mekâna vardık. Genellikle yaşlıların bulunduğu otobüsün, yolcu yoğunluğu açısından İstanbul’daki metrobüslerden farkı yoktu bu arada.

Kısa bir yürüyüş sonrası beyaz, dev bir Buda heykeli ile karşılaştık. “Dinim farklı olabilir, Buda size koyabilir” caps’indeki pozun aynısını görünce gülümsemeden edemedim (: Oradaki Hanok tarzı binaları gezip, yeterince fotoğraf çektikten sonra tırmanışa devam ettik. Tüm fotoğraflar yazının sonundaki albümde bu arada.

Epey tırmandıktan sonra ortasında bir meydan, meydanın etrafında da tapınaklar bulunan bölgeye ulaştık. Rakım da yükseldiği için manzara oldukça göz alıcı idi. Tüm tapınakları teker teker dolaşıp, enine boyuna inceledik. Bazılarının içerisinde ibadet eden insanlar vardı. Tapınakların balkonundan bakınca tapınaklar dışında sadece orman görünüyordu. Tapınakların dışındaki, çatılarındaki, içlerindeki işlemeler, çizimler, tablolar büyüleyiciydi. Tırmanış sırasında en çok zamanı da bu bölgede geçirdik zaten.

Tapınaklar

Dinlenme noktası

Oradan ayrılıp tırmanışa devam edince iki ayrı rota olduğunu fark ettik. İlki 2 km kadar uzaklıkta olan -ki bizim de asıl görmek istediğimiz- Gatbawi heykeli idi. İkincisi ise, 8 km uzaklıktaki başka bir yer idi. 8 km’lik yeri, sonraki tırmanışımızda gideriz diyerek es geçtik o yüzden. Hiçbirimiz düzenli olarak spor yapmadığımız ve kalabalık olduğumuz için bu kısımda epey mola vermek durumunda kaldık (:

Küçük tatlı levhalar (:

Yol boyunca çok sayıda dinlenme noktası bulunuyor bu arada. Dinlenme noktalarının birçoğunda da seyyar satıcılar var. Seyyar satıcılar her gün buraya tırmanıyorlar mı diye düşünüyorduk ki, işemek için rotadan çıkıp dağlık alanda ilerleyince seyyar satıcılardan birinin eşyalarını görüp orada konakladığını fark ettik (: Tırmanış boyunca ve dinlenme noktalarında küçük tatlı bilgi/uyarı levhaları bulunuyor bu arada.

Gatbawi

Yol hiç bitmiyormuş gibi gelse de nihayet Gatbawi’ye ulaştık. Gatbawi’nin karşısındaki alanda onlarca insanın ibadet ettiğini gördük. Kâh Gatbawi, kâh alandaki hava, kâh da tepedeki manzara muazzamdı. Şansımıza, biz tepeye ulaşır ulaşmaz hava bozdu ve yağmur başladı. Neyse ki hazırlıklı idik yağmura. Uzun uzun manzara seyrine dalıp, insanları gözlemleyip, bol bol fotoğraf çekildikten sonra inişe geçmeye karar verdik.

Saksafon dinletisi

İniş çok daha zor olacak diye düşündüysek de, fazla zorlanmadık. Ortalarda bir yemek molası verip aşağıdaki tapınaklarda da biraz soluklanıp yeni fotoğraflar çekildikten sonra aşağıda bulduk kendimizi. Aşağıya ulaştığımızda saksafon sesleri karşıladı bizi. Yaşlıca iki dayı ve bir abla, sırayla kendi oluşturdukları sahneye gelip şarkılar çalıyordu. Biz gidip karşılarına oturana kadar kimse ilgilenmiyor gibiydi. Kısa süre sonra baya bir insan toplandı neyse ki.

Saksafon dinletisi de bitince otobüse atlayıp okula doğru hareket ettik ve 6 gibi okula vardık.