Geçen hafta, go okuluna kaydolduktan sonra, bir an önce okula gitmek istiyordum doğal olarak. Öğleden sonra dersinin olmadığı ilk gün gitmeyi kafaya koydum akabinde. Ancak Kew geçen hafta dil okulunda test olacağından dolayı gelmek istemiyordu bir türlü. Tüm ikna çabalarıma rağmen gelmemekte diretince, ben de bir başıma gitmeye karar verdim. Dil problemi yüzünden pek anlaşamayacak olsak da, en azından 1-2 oyun oynarım, ortamı tadarım diye düşündüm.
O gün, şansıma tüm aksilikler üst üste geliyor, gitme konusundaki azmim sınanıyordu adeta. Kew’in gelmeyişine, dersler bitmeden başlayan yağmur da eklenince bir an sorgular gibi oldum gidip gitmemeyi. Üstelik son gidişimizde metrodan çıktıktan sonra okulu bulana kadar yaşadığımız kayboluşlar yüzünden okulu bulabileceğimden de emin değildim. Olmayan Korece bilgime elimde okulun adresinin olmayışı da eşlik ediyordu (:
Şansımı bir deneyeyim de, bulamazsam döner gelirim en kötü diyerek, ders çıkışı yola koyuldum direkt. İnmem gereken durakta inince bir de baktım ki 20’ye yakın çıkış var istasyonda (: Tamamen rasgele bir çıkışı seçip etrafa bakmaya başladım. Hiçbir cadde tanıdık gelmiyordu. Yağmur da iyice artmaya başlayınca bir kafeye girip yemek yiyeyim dedim. Kafede internet de bulunca, Kew’e okulun adresini sordum. Yemeğimi bitirdikten sonra bir süre daha oturup cevap bekledim ama nafile idi. Yağmur daha da şiddetlenince, döneyim bari diyip metroya geri dönüyordum ki metro merdivenlerinde Kew’den cevap geldi. Tüm bezginliğim omuzlarımdan bastırsa da geri dönüp adresi birilerine göstermeye başladım. Adres tarif edenler de hep yanlış yerlere yönlendirdiler sağolsunlar (: En sonunda bir kamu binasında elime bir harita tutuşturup, haritanın üzerinden güzelce tarif ettiler neyse ki. Çok geçmeden de okula ulaştım zaten.
Pro beni görünce epey şaşırdı zaten, o kadar saat gelmeyince o gün daha da gelmeyiz artık diye düşünmüş olsa gerek. Ben de elimdeki haritayı falan gösterip biraz İngilizce biraz Korece çat pat anlatmaya çalıştım durumu. Baya bi gülüp beni boşta bekleyen bir çocuğun karşısına oturttu. Nigiri yapıp oyuna başladık hemen. Açılışta baya bi önde olunca, çocuğun benden daha zayıf olduğunu düşündüm ama rehavet ile bocalayınca oyunu 4,5 puanla kaybettim. Oyunu yorumlarken de pro ve güçlü çocuklar (pro adayı olanlar diyim) toplandı başımıza. En az 6-7 yerde şuraya oynasan oyun bitermiş falan dediler.
İkinci rakip, tatlı çocuk (:
Oyun ve oyun yorumu sonrası soluklanamadan yeni bir çocuğu oturttu karşıma pro. Yaşça en küçüklerden biri olan bu çocuk, okulun açık ara en tatlı öğrencisi aynı zamanda (: Herhalde pro benim seviyemi ölçmeye çalışıyor, bu seferki biraz daha güçsüz olsa gerek ilkini kaybettiğimden dolayı diye düşündüm başta. Ama ilkine nazaran daha güçlü gibi geldi bana. Açılışta diğeri ile olan fark bunda kesinlikle yoktu ayrıca. Ben de ilk oyuna göre daha iyi oynasam da 2,5 puanla kaybettim oyunu. Oyun bittiğinde saat 7’ye yaklaşıyordu. Pro da güçlü çocuklardan biriyle (tygem 9 dan) oynuyordu bu arada ve çocuk terk etmek üzereyken pro yerinden kalkıp beni çocuğun karşısına oturttu. Ben şimdi burdan kaybedip rezil olurum bir güzel diye düşündüm tabii hemen (: Pro’nun çok büyük bir grubu tahtanın ortasında yaşamaya çalışıyor ama görünürlerde ikinci göz çıkıyor gibi durmuyordu. Birçok zorlama hamlesi ve aji vardı ama doğru sırada kullanmak gerekiyordu hepsini. 10-15 dakika kadar düşünüp doğru sekansı bulunca çocuk sırıtıp teşekkür etti ve 7-7 buçuk arası yemeğe çıkıldığı için yemeğe çıktık hemen. Çocukların bir kısmı evlerinden getirdikleri yemekleri yiyor bu arada okulda kalıp.
Pro kız arkadaşının geleceğini söyledi yemek için, Tayvan’lı imiş kız arkadaşı. Kız arkadaşının İngilizcesi pro’ya nazaran daha iyi çıkınca bir nebze rahatladım iletişim konusunda. 2 yıldır Kore’de Çince öğretmenliği yapıyormuş ama pro ile de hep Çince konuştukları için Korecesi tırt imiş. Yakınlarda küçücük bir restorana oturduk. Benim yiyebileceğim çok fazla seçenek olmadığı için bana patatesli ramyun gibi bir şey söylediler, baya da güzeldi. Yemek sonrası okula geri döndük. 7 buçuk ile 9 arası çalışmaya devam edilip 9’da kapatılıyor okul genelde. Pro ile güçlü çocuk arasındaki oyunu yorumlamaya başladık. Oyun yorumu sonrası saat 9 olunca da mekânı terk ettik. Pro’nun kız arkadaşı da bana hangi metro durağının hangi çıkışının en yakında olduğunu anlattı sağolsun (:
